Handling og tematikk «Vildanden»

Stykket Vildanden er skrivet av Henrik Ibsen i 1884. Stykket hadde premiere i 1885 ved Den nationale Scene i Bergen. Det ikonsike stykket blir framleis vist på teater, samstundes som det har blitt filmatisert.

Stykket begynnar med at Hjalmar Ekdal er invitert i middagsselskap hjå den rike og velståande grosserar Werle. Nylig har også Werles son, Gregers, komme heim. Ifølge Gregers sjølv er Hjalmar hans einaste og beste venn. Saman med overklassen føler Hjalmar seg utilpass. Då hans alkoholiserte far også kjem innom, veljar han å forlate selskapet. Dette får Gregers til å sjå raudt. Han veljar å forlate sin far og heim, for så å flytte inn saman med Hjalmar. Gregers har samstundes fått i livsoppgåve å fortelje sanninga om hans dotter, Hedvig. Då Hjalmar får greie på dette avskyr han dottera si. Hedvig trur at dersom ho ofrar det kjæraste ho har, vil faren bli gald i ho igjen. Med det tek Hedvig sitt eige liv, i håp om å vinna tilbake sin fars kjærlik.  

Temaet i Vildanden er livsløgn, og spørsmålet: Vil menneskar ha det betre vis ubehagelege sanninga om livet deira kjem fram. I stykket har personane ulike syn på nettopp dette. Gregers er klar i sin tale. Han meiner at Hjalmar vil få eit betre og meir fullverdig liv av å vita sanninga. Doktor Relling meiner det motsette. «Menneske vil dukke under» om dei får vite sanninga om alt. Han skåner sjølv enkelte av sine pasientar frå sanninga.